Evde sofrası her geçen gün küçülen işçinin işyerindeki lokmaları da azalıyor. Patronlar çalışanlara ya yemek kartı veriyor ya da iş yerinde yemek hizmeti sağlıyor. Yemek kartı şirketlerine nazaran bir ay boyunca emekçinin öğlen yemeklerini yemesi için verilen kartlar 10- 12 günde boşalıyor. Yemek şirketlerine nazaran ise artan maliyetlerle birlikte patronlar işyerindeki yemeklerin porsiyonunu her geçen gün küçültüyor. İktidarın KDV’den istisna yemek fiyatı hududunu artırarak patronu bu mevzuda teşvik etmesi beklenirken sendikalar acil artırım talep ediyor.
İşverenin yasal yemek fiyatı ödemesi için personelin günlük yemek bedeli vergiden istisna tutuluyor. Bu bedel birinci olarak 1961 yılında çıktı. 1998 yılında günlük brüt taban fiyatın yüzde 57’si kadardı. 2024 yılı başında 187 TL olarak belirlendi, bu günlük brüt minimum fiyatın sadece yüzde 28’i oluyor. Kaldı ki yılbaşında belirlenen bu fiyat ortadan geçen 9 ayda enflasyon yüzde 44 artmasına rağmen değişmedi.
Yemek kartı bölümünün kıymetli isimlerinden Edenred Türkiye CMO’su Zeynep Ege Dura, “Çok uzağa gitmeye gerek yok. Yalnızca 4 ay evvel bile bakiyeler 14-15 günde tükenirken, şu anda 11-12 güne kadar düştü. Günümüz ekonomik şartlarında mevcut yemek bedeli çalışanları keyifli etmiyor. İstikrarlı bir öğlen yemeği, ortalama 250-300 TL’ye mal oluyor. Günlük yemek bedeli istisnası, birinci çıktığı yıllarda olduğu üzere günlük brüt taban fiyatın yarısına sabitlenmeli” diye konuştu.
Yemek Sanayicileri Federasyonu Başkanı Hüseyin Bozdağ ise şunları söyledi: “Bizim maliyetlerimiz nitekim çok artıyor. Endüstrici de zorda farkındayız anlaşıyoruz yeniden de. Lakin yeni yapılan kontratlarda artık daha kolay yemeklere ilgi kayıyor. O denli salata bar, güçlü açık büfeler kelam konusu değil, talep görmüyor.”
İŞÇİ HAKLARI GASP EDİLİYOR
İşçi haklarının her alanda gasp edildiği ve işçinin her geçen gün fakirleştiği bir periyottan geçildiğini belirten DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu, şunları söyledi:
“Özel kesimin de kamu çalışanının de toplumsal haklarını korumak devletin vazifesidir. Devlet bu toplumsal haklarla özel dala öncülük etmek zorundadır. Fakat bizde evvel devlet tasarruf önlemleri kapsamında çalışanların toplumsal haklarına göz dikmiştir. Bu da özel bölüme yürek veriyor. Özel dalda çalışan emekçinin öğünlerini geçiştirmesi, aç karnına çalışması da devletin sorumluluğunu yerine getiremediğinin bir göstergesidir.”