Güney Sibirya’da yer alan Tuva Cumhuriyeti’ndeki bir kurganın (büyük mezar tümülüsü) hafriyatında, bir bayanın kalıntıları ile ağızlarında pirinç ağızlık bulunan 18 at ve hayvan figürleriyle süslenmiş at binme ekipmanları ortaya çıkarıldı.
Bu buluntular, M.Ö. 9. yüzyılın sonlarına, yani Tunç Çağı ile Demir Çağı ortasındaki geçiş devrine tarihleniyor. Araştırmaya nazaran, bu, İskit gömme geleneklerine ilişkin bilinen en eski örneklerden biri olabilir.
İSKİT KÜLTÜRÜ VE KURBAN GELENEKLERİ
İskitler’in, bu kurganın bulunduğu yerden binlerce mil batıda yaşadığı biliniyor. Rastgele bir yazılı kayıt bırakmayan İskitler, atları eğitip binmeleri, hayvan sanatı yaratmaları ve ritüel kurbanlar yapmalarıyla tanınıyorlar. Antik Yunan tarihçisi Herodot, İskitler hakkında yazmış ve onların 5. yüzyılda kraliyet mensupları için hizmetçileri ve atları kurban ettiğini ayrıntılıca anlatmıştı.
Herodot’un anlatımlarına nazaran, kurban edilen atlar ve beşerler, mezar tümülüsünün etrafında desteklenerek dik bir biçimde konumlandırılırdı.
İSKİT KÜLTÜRÜNÜN KÖKENLERİ GİZEMİNİ KORUYOR
Bu kurgan, Sibirya’nın “Krallar Vadisi” olarak bilinen bir bölgede yer alıyor ve bu, İskit kültürüne ilişkin en doğudaki kıymetli keşiflerden biri olarak öne çıkıyor. Bu keşif, göçebe İskitlerin Moğolistan’daki erken periyot at kültürü ile temaslarını ve bu kültürel geleneklerin benimsenmesini gösteriyor.
Araştırmanın baş müellifi ve İsviçre’deki Bern Üniversitesi’nde arkeolog olan Gino Caspari, Live Science’a verdiği demeçte, “Benzersiz bir kültürel fenomenin en eski delillerinden kimilerini ortaya çıkarmak bir ayrıcalık ve çocukluk hayalinin gerçekleşmesi” dedi.